Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Uszatka błotna, sowa błotna, błotnica (Asio flammeus)
Systematyka
rząd: Sowy (Strigiformes)
rodzina: Puszczykowate (Strigidae)
rodzaj: Asio (Strigidae)
Występowanie
Uszatka błotna zamieszkuje północną Europę, Azję, Amerykę Północną i Południową, Karaiby, Hawaje (jedyna sowa na wyspach) oraz Galapagos. W Polsce można ją spotkać w części północno- wschodniej, np. nad Biebrzą. Występuje jednak sporadycznie i nieregularnie- najrzadsza sowa lęgowa (przeloty od marca do maja oraz od sierpnia do października).
Charakterystyka/ morfologia
Uszatka błotna ma na głowie uszy utworzone z piór tuż nad brwiami. Są one jednak dużo mniejsze niż u sowy uszatej i pokazują się głównie, gdy ptak jest zdenerwowany. Ciemno obrzeżone, widoczne z daleka, żółte oczy nadają jej groźny wygląd. Sylwetka smukła, jasne upierzenie i brunatne kreskowanie umożliwia tym sowom dobre maskowanie na ziemi. Długość ciała 29-36 cm, masa ciała 200-400 g, rozpiętość skrzydeł 82-103 cm. W odróżnieniu od sowy uszatej ma jaśniejszą szlarę i brzuch, wyraźnie paskowany ogon i białą tylną krawędź skrzydeł. Jedna z niewielu sów, które można regularnie zobaczyć w ciągu dnia.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Jest ptakiem wędrownym. Zamieszkuje bagna, wrzosowiska, torfowiska, mokradła, podmokłe łąki ale również tereny gospodarcze tj. pastwiska. Poluje z powietrza lub siedząc na gałęzi, często w ciągu dnia. Zjada drobne gryzonie, zwłaszcza nornice, inne małe ssaki i niektóre ptaki. Uszatka błotna lubi magazynować pokarm, a przy jej gnieździe często można znaleźć stertę martwych gryzoni.
Rozwój osobniczy
Uszatka błotna buduje gniazdo na ziemi, w zagłębieniu, zazwyczaj w gęstym poszyciu, wśród suchych traw lub wrzosów. Samica składa od 4-8 jaj pod koniec maja lub na początku czerwca. Uszatki błotne znane są ze zbiorowych noclegowisk podczas migracji oraz zakładaniu gniazd w bliskiej odległości (nawet kilkudziesięciu metrów).
Status gatunku
W Polsce Uszatki błotne ze względu na rzadkie występowanie oraz wysoką pożyteczność w walce z gryzoniami są objęte ścisłą ochroną gatunkową. Jest to gatunek niezagrożony wymarciem.
Opracowała: Małgorzata Stępień
Źródło: „Atlas ptaków”, Jonathan Elphick, John Woodward, Warszawa 2005; Wikipedia; Internet